Brief voor jou, op vrijdag….

Jammer, ik kan niet meer even naar je kijken en je stem horen, want alle filmpjes heb je verwijderd op je website. Het enige wat er te zien is , zijn de openingsuren. Maar die ene foto, waar je zo mooi op staat, die heb ik opgeslagen, die is er nog. En jij, waar ben jij, behalve in die stad in die verre uithoek? 
Wat doe je nu, op dit ogenblik, ga je af en toe op de computer kijken of er weer een vrijdagbrief is, of misschien ook niet.
  In een vorig leven kon je er met je vriendinnetje van toen zo lekker om lachen , om die mesjoggene moeders van jullie, die, hoewel zo heel verschillend, toch dezelfde rare afwijkingen hadden. Tja, dat had je nu eenmaal met ze, lastig, dat wel….
Dat het meer dan lastig was, realiseerde ik me heel scherp, al heel lang en ik heb mezelf binnenstebuiten gekeerd.

Foto: Tuschinski-deuren