Vrijdagbrief met een lichte verbazing.

Maar liefst acht nieuwe afleveringen staan er op je website.  Ik worstel me door de eerste heen, want ik wil slechts jou zien en ben niet geïnteresseerd in de dames die door dochters , kleindochters, zussen of vriendinnen zijn aangemeld, omdat ze  verdienen  “in het zonnetje te worden gezet”.

Nadat ze in een modezaak de voor de hand liggende kledingstukken hebben gepast gaan ze naar jou.
Je stem klinkt zacht, ietwat aarzelend. Ik hoor ook iets van  je vader er in .
En dan,  bij de laatste aflevering , zie ik het ,  bij het voorzichtig opzetten van een montuur, je handen zijn steviger en verbaasd kijk ik daarna naar je gezicht, dat voller is geworden.

Mama

(afbeelding: detail van groot werk in acryl)