Hij was getrouwd….

Lang geleden hadden we iets samen , we beschadigden degenen die van ons hielden en onszelf.
Zijn gezicht is vertrokken van verdriet, hij klemt zich vast aan zijn hond.
Af en toe zie ik hem nog wel eens en groeten we elkaar.
Het schilderij kon hij niet meenemen en ik wilde het niet meer, dus heb ik het vernield.

Zo overlezend lijkt het wel in steno geschreven, al het overbodige eruit en slechts de feiten blijven over.

[foto] Acryl op karton

Dit bericht is geplaatst in vkblog. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.