De verf nog nat, fase drie , vier, vijf en zes van vrouwenportret

Na een vervelende rugoperatie zes weken geleden heb ik tijdens de revalidatie een aantal kleine werkjes gemaakt. Sommigen hadden laag na laag nodig en eindigden als iets totaal anders als waar ik mee begonnen was. Wanneer ik schilder word ik meegezogen in de kleuren en het materiaal , het resultaat laat me dan onverschillig. Misschien komt het dicht bij een verslaving, pijn vervliegt, zorgen zijn er niet, alleen maar die kwasten, het water dat al maar vuiler wordt en ik me de tijd niet gun om het te verversen, bang dat de betovering wordt verbroken.

In zo’n flow heb ik dit portretje gemaakt, heel direct, zonder me te laten verleiden tot details.

(eigen werk)