Geschilderd leven.

Eigen werk, acryl op doek 115×75

Eigen werk

Olie op doek 20×20

Eigen werk, olie op doek 20×20

Eigen werk, olie op doek 20×20

Olie op doek 20×20

Het begin van een serie kleine schilderijtjes 20×20 in olieverf

Eigen werk ,olie op doek 20×20

Eigen werk, olie op doek 50×70

Alles komt hier bij elkaar. De VW die hij wilde houden en tegen een kind wel wou ruilen.

eigen werk, olie op doek 20×20

Verf afgewassen, weggeschraapt, gekrabt en kwam de vorm weer terug.

De weg kwijt , beeld verdwenen,gepruts, geklooi etc.

Hier ga ik over op olieverf en gebruik de nieuwe Cobra van Talens op waterbasis

Dit laatste werk is een oefening in olieverf.
50×70

Eigen werk, gebakken en geschilderd kleifiguur
8 cm.

Acryl op paneel

Eigen werk, gouaches op papier

Eigen werk, acryl op doek 45×55

Eigen werk, acryl op doek

Eigen werk, acryl op doek 75×115

Eigen werk, acryl op doek 115×75

Eerste opzet

Eigen werk acryl op doek 50×70

Titel Nazareth 1972

Eigen werk, acryl op paneel 24×30

Naar een krantenfoto

Een nieuw schilderij brengt een prettige spanning, eerst het uitzoeken van de foto waarnaar ik wil werken en dan de opzetschets. Hiervoor gebruik ik  meteeen de acrylverf in een directe actie. Het gebeurt wel eens, dat de opzet zo sterk van uitdrukking is, dat verder werken eigenlijk niet meer nodig zou zijn.

De foto die ik heb gebruikt is een zwart/wit kiekje uit 1965. Vrij onduidelijk, maar zo heb ik het graag. Al werkend zie ik steeds meer details en voel ik bijna weer de sfeer van toen. Dat kleine lijfje in mijn armen.

Eigen werk, acryl op doek (50×60)

Eigen werk, acryl op doek, 50×60

Eigen werk in wording, acryl op doek

Het wil maar niet goedkomen, dit werk. Hindert niet, de weg er naar toe is het belangrijkst.

Deze kinderen staan ook in het familiealbum, hun foto is gemaakt bij ” Fotografie Moderne  “, in Enschede. Ook zij zijn niet teruggekomen.

Eigen werk

Derde fase:  de nieuwe serie in gedekte tinten ( acryl op doek )

Eigen werk, acryl op doek ( 50×60)

Zondag, 28 november was de opening in het Joods Historisch Museum van een unieke tentoonstelling. Een multi-media presentatie over  Joods Nederland na 1945.

Mijn aandeel in deze tentoonstelling is divers. Het begon in September 2009

met het brengen van mijn bevrijdingsjurkje naar het museum, zodat ze bewaard zou blijven.

http://www.vkblog.nl/bericht/277664 

Als gevolg van deze stap werd mij een interview afgenomen voor in het grote archief van getuigenissen.

http://www.vkblog.nl/bericht/323651

Hiervan is een gedeelte te zien , dichtbij het kinderportretje .

Er werd mij gevraagd, waarom ik geen groter werk heb ingestuurd, het antwoord weet ik nu heel helder. De portretten gaan immers over de familie die “gezien” is. Zij kunnen het niet navertellen.

Het kinderportret van mij staat voor “Niet gezien”.

http://www.vkblog.nl/bericht/344270

Het interview over “Verwerking”.

Het jurkje met foto en opsporingsbericht

Dit schilderij, waarvan een vorige afbeelding hiernaast is te zien, heb ik ongeveer tien jaar geleden gemaakt. Het heeft op diverse plekken gehangen, waarvan de laatste tijd in de gang. Het werk  beeldt mijn drie zonen uit tijdens een zware periode voor ons allemaal en ik kon er maar moeilijk naar kijken, vanwege de gevoelens die het opriep.

De gebroken ruggenwervel van vorige maand heeft niet alleen pijn opgeleverd, maar er kwam veel naar boven. Gevoelens van verlating waren hierbij het duidelijkst. Boosheid naar de mensen waar ik van hou en het onvermogen om dit te zeggen. Het was veel en ik zit er nog middenin.

Maar in dit alles, zag ik het schilderij met andere ogen en ik wilde het bij me hebben boven de bank, alleen niet in de donkere staat zoals het was.Terwijl ik het ophing wist ik het heel duidelijk, er moest een andere achtergrond komen. Ik heb  verf en penselen uit mijn werkkamer gehaald, de bank opzij geschoven en ging schilderen.